Bart Steyaert, medewerker welzijn en zingeving, werd door Klasse geïnterviewd over onze troostplek. Zijn missie is om de drie V’s: verbinding, verstilling en veerkracht binnen onze organisatie waar te maken.
“Onze leerlingen hebben allemaal een motorische beperking. Helaas hebben sommigen een spierziekte die hun levensverwachting sterk inkort. Vaak komen ze in hun omgeving vroeger in contact met de dood dan hun leeftijdsgenoten. Ook in ons team moeten we soms afscheid nemen van mensen die we graag zien. Zoiets went natuurlijk nooit. Dat raakt niet alleen de klas, maar de hele school.”
“Verdriet kan groot of klein zijn. Er zijn zoveel dingen waar jonge mensen over kunnen rouwen. Een huisdier dat wegvalt, ouders die uit elkaar gaan, een oma die ziek is, een vriend die verhuist. Maar ook hun eigen beperking maakt onze jongeren soms verdrietig. Wat kan er op zulke momenten troost bieden? Die vraag hebben we voorgelegd aan onze leerlingen. Hun conclusie: een plek hebben op school waar verdriet mag bestaan. Een troostplek.”
“De ideale plaats daarvoor hadden we al: tussen de bomen van ons ‘snoezelbos’, in een uithoek van de campus. Maar hoe vullen we die troostplek in? Onze leerlingen uit OV1 kwamen zelf met een symbolisch verhaal: een soort sprookje waarin kabouters steun zoeken bij elkaar. In de lucht zien ze een vogel, ze proberen erbij te geraken. Kan die hun zorgen meenemen in zijn vlucht?”
“Daarna volgde de uitwerking. Een hele klus: kabouters ontwerpen, boetseren, verven, vogels maken uit cederhout … Ondanks hun motorische beperking zijn onze gasten daar fantastisch in geslaagd. Allemaal hebben ze hun steentje bijgedragen, nu is het echt hún troostplek. Al zal die nooit helemaal ‘af’ zijn. Overleden leerlingen of collega’s zullen met hun naam aan de bomen blijven komen. Er kan altijd iets persoonlijks toegevoegd worden aan de muurschilderingen. En wie met iets zit, kan hier altijd een briefje in de bus droppen. Niet alleen op Allerheiligen: op deze plek kan je het ganse jaar door met je verdriet terecht.”
© Eva Vlonk
